Ede – ,,Er zijn zeker gebeurtenissen die me nooit helemaal los hebben gelaten.’’ Ronald de Jong heeft 38 jaar hulp verleend als verpleegkundige op de ambulance. Over zijn belevenissen schreef hij een boek. Dat bracht hem bij RTL Late Night en leverde hem misdaadverslaggever John van den Heuvel op als maatje voor één dag. En nu is hij met Functioneel Leeftijd Ontslag, al beseft hij dat zelf nog niet helemaal.
De Jong is 57 jaar en begon in 1978 met het werk op de ambulance. Daarmee is hij de jongste ‘pleeg’ van Nederland die 38 dienstjaren op zijn naam heeft staan. Hij is het type mens dat kan maken waar een ander niet eens aan durft te denken. Samen met een gladde rug en een Haagse tongval was dit zijn grootste ‘wapen’ binnen zijn werk. Ongrijpbaar en ontwapenend, maar altijd eerlijk en recht uit het hart.
,,Wat me bezielde om dit werk te gaan doen? Ik werkte als 19-jarige in een verpleeghuis. Daar werd op een dag een patiënt gebracht met een ambulance. De pleeg die toen op die auto zat, stelde me voor dat ik een keer een dag met hem mee zou lopen. Dat heb ik gedaan en toen was ik verkocht.’’ Via Rijswijk, Leiden, Rotterdam de Zuid Hollandse eilanden en Weert kwam De Jong in Ede terecht, waar hij uiteindelijk 20 jaar dienst deed.
Kwalijke zaak Door de jaren heen veranderde er het een en ander. Zo is de ambulancedienst veel meer gaan rijden voor de huisartsenpost. ,,Als er bepaalde klachten bij de huisartsenpost worden gemeld, wordt direct een ambulance gestuurd. Dit is natuurlijk mooi voor iemand met hartproblemen. Maar met een pijnklacht door bijvoorbeeld nierstenen, wordt de patiënt direct naar de eerste hulp gebracht, terwijl de huisarts gewoon had kunnen helpen. Dit kost de patiënt zijn hele eigen risico van de zorgverzekering en dat vind ik een kwalijke zaak.’’
De Jong maakte in zijn carrière hoge pieken en diepe dalen mee. ,,Je maakt ook leuke dingen mee hoor. Zo kwam ik eens bij een patiënt die flink pijn had. Bij hem aangekomen, was de tafel gedekt en er stonden de meest heerlijke gerechten klaar. Ik keek met een schuin oog naar die tafel. ‘En?’ Vroeg die man. Ik zei dat ik het er allemaal lekker uit vond zien. ‘Dat is fijn,’ zei hij toen, ‘maar ik lig hier te creperen van de pijn.’ ‘Misschien kunnen we een dealtje maken,’ stelde ik hem voor. ‘Jij wat morfine en wij wat te eten?’ ‘Ik vind het een topdeal,’ zei hij. Die man is trouwens de enige patiënt waar ik nog wel eens over de vloer kom.’’
Dat vergeet ik nooit meer Een diep dal was de man van een collega die onwel werd. ,,Die situatie kan ik feilloos reconstrueren. We werden gebeld voor een onwel geworden man, en dat bleek de man van een collega te zijn. Hij verloor twee dagen daarvoor zijn dochter en was door de stress onwel geworden. Toen we bij hem waren, vroeg mijn collega of ik haar kindje even wilde zien. Ze lag opgebaard boven in de slaapkamer. Ik ben meegelopen en heb een kwartier lang naar dat meisje gekeken terwijl we stonden te praten. Dat vergeet ik nooit meer, het kwam zo dichtbij.’’
Tweede boek Er zijn zo veel verhalen te vertellen over 38 jaar ambulancehulpverlening dat De Jong al bezig is met een tweede boek: Maar ik heb helemaal geen centjes voor de begrafenis, deel twee. ,,Ik ben er aan begonnen en heb de eerste 4 hoofdstukken af. Maar ik heb echt geen idee wanneer het boek klaar is. Over deel één heb ik anderhalf jaar gedaan en ik ben nu net twee maanden bezig,’’ besluit de Jong.
Meer weten over Ronald de Jong of zijn boek bestellen? Kijk op www.ambulancehulpverlening.com.